Voorspoed en tegenslag

Zullen we maar even met het mindere nieuws beginnen, dan kunnen we met het positieve verder gaan. Opnieuw geen geld van Unicef. Dat betekent dat mijn werk stil ligt. Dus niet de implementatie starten van School Self Evaluation. We hadden alles klaar, de tool is dik in orde, de CCT’s zijn voorbereid, de teams gemaakt en de scholen uitgekozen en voorbereid. Echt balen dus! En dat kon ik nu even echt niet gebruiken. Ben hier (zeker deze laatste periode) echt 100% voor m’n werk en het netjes afronden daarvan en dat dreigt nu helemaal in de soep te lopen. Ik heb nog een uitstelmogelijkheid van 2 weken (omdat ik de laatste twee weken van mijn verblijf had gepland voor afrondingsactiviteiten en niet meer het veld in zou gaan). Als het geld er binnen twee weken is, komt het goed. Anders weet ik het ook even niet meer. Nou goed, dan heb ik in ieder geval alle mogelijkheid om lekker veel tijd door te brengen met Mea, Sandra en daarna met Jikke. Daar verheug ik me zowieso ontzettend op.

En dan het positieve nieuws. Grote happening hier in Masaka, want mijn vriendin Lenke en haar man Reggie hebben hun Plot 99 https://www.facebook.com/?ref=tn_tnmn#!/Coffeehousemasaka?fref=ts en http://plot99.ugogreen.eu/ (Coffeehouse/Lounge/Gym/Aerobics/Massage) afgelopen zaterdag geopend. Het coffehouse heeft een prachtig uitzicht over Masaka, bovenop een heuvel, dichtbij het stadje. Iedereen was er zaterdag, natuurlijk alle Bazungu (westerlingen), maar ook veel Ugandezen en dat is nu net wat Lenke en Reggie ook willen. Geen specifieke westerse plek, maar een mooie spot met leuke faciliteiten tegen lage kosten, waar veel mensen gebruik van kunnen maken. Heel bijzonder, want nu is er dus een plekje om en lekker koffie te drinken en heerlijk te eten, fanatiek te sporten en te relaxen. Heel gewoon in Nederland, bij ons in het westen stikt het ervan en vinden we het de normaalste zaak van de wereld dat we; even gezellig ergens koffie kunnen drinken met een vriendin, lekker kunnen sporten (in de sportschool), heerlijk uit eten in een restaurant of een biertje drinken in de kroeg. Hier in Uganda, met uitzondering van de hoofdstad Kampala, zijn dit soort gelegenheden eigenlijk amper te vinden. En ik moet eerlijk toegeven, het is een verademing om hier alweer een beetje van te kunnen proeven... De komende tijd zullen we hier lekker kunnen opladen...Thumbs up voor Lenke en Reggie!

En dan het allerleukste nieuws: ik ga hier op de college nog een meidenklas starten, begint a.s. vrijdag. Dit vraagt verder niet om kosten, dus dat kan gewoon doorgaan. Twee keer per week (maandag en vrijdag) heb ik een groep meiden bij elkaar (20-25 per keer) en werken we aan life skills (o.a. communicatie-, samenwerking- en reflectievaardigheden), maar ik ga ook de mogelijkheid geven om ze vragen te laten stellen over ‘het leven’ en over typische ‘meidendingen’. Ik neem een questionbox mee waar ze anoniem vragen in kunnen stoppen, die we dan de volgende bijeenkomst kunnen behandelen. Ik zit zelf te denken aan dat er dan gesprekken zouden kunnen komen over; menstruatie (nee, je bent niet bezeten door evil spirits) jongens (wat moet je er toch mee, behalve kinderen van krijgen), (veilige) sex, opkomen voor jezelf, blijf van m’n lijf, etc. Ik weet inmiddels hoe schrijnend weinig ze weten van deze dingen, om verschillende redenen, zoals o.a. taboes en bijgeloof. Met als gevolg onwetendheid en geklungel tijdens de menstruatie, (ongewenste) zwangerschappen, HIV-besmetting en misbruik door leeftijdgenoten, maar vooral ook door oudere mannen (in ruil voor geld). Gelukkig overkomt niet elke jonge vrouw dit soort dingen hier, maar goed; een slimme meid is op haar toekomst voorbereid, zullen we maar zeggen. We zullen het voorzichtig gaan aanpakken (samen met een vrouwelijke collega) en ben benieuwd wat het gaat opleveren/losmaken.

Tot de volgende keer!
Linda