Het plan en de voorbereiding!

Hallo!

Zoals je weet vertrek ik rond de 10e van januari voor een jaar(tje) naar Uganda om daar te werken in het onderwijs. Ik heb me het afgelopen half jaar voorbereid op een avontuur dat ik ooit eens een keer in mijn leven zou willen beleven. Ik vind bovendien dat ik door de kansen die ik heb gekregen door waar ik geboren ben, hoe ik ben groot gebracht en hoe ik ben opgeleid, de verantwoordelijkheid heb om een beetje bij te dragen aan een betere wereld voor iedereen, hoe klein mijn bijdrage uiteindelijk ook zal zijn en hoe idealistisch dit misschien ook klinkt. Op dit moment laat mijn persoonlijke situatie het toe en daarom kies ik ervoor om dit avontuur nu aan te gaan. Het lijkt me een super ervaring en ik heb er heel veel zin in!

Iets meer over het werk dat ik daar ga doen
Mijn passie en achtergrond ligt in het bijdragen aan verbetering van het onderwijs en dat is ook de reden dat mijn werk in Uganda daarop zal zijn gericht. Ik krijg daar een rol in een in totaal 5 jaar durend landelijk project van het Ministerie van Onderwijs, geleid door Unicef en gefinancierd door het Nederlandse en het Britse rijk, dat per district wordt uitgezet. Mijn functie heet Teacher Educator en mijn taak wordt om met collega’s van de plaatselijke Primary Teacher College (PABO) een professionaliseringsstructuur op te zetten voor leerkrachten die werkzaam zijn op basisscholen in het district. Je kunt hierbij denken aan curriculumontwikkeling voor nascholing, een kwaliteitszorgsysteem opzetten, basisschoolleerkrachten trainen in werkvormen als intervisie, coaching on the job en feedback geven en ontvangen.
In 2007 is in Uganda een nieuw curriculum (onderwijsprogramma /doelen en inhouden) ingevoerd, hiermee wordt gestreefd naar kwaliteitsverbetering van het basisonderwijs. Een belangrijk onderdeel van het nieuwe curriculum is het lesgeven met een meer kindgerichte benadering. Er worden in het curriculum methodes genoemd die leerkrachten kunnen gebruiken om de kindgerichte benadering te realiseren. De invoering van het curriculum verloopt moeizaam. Leerkrachten vinden het lastig om ermee te werken en er wordt weinig/geen bijscholing gegeven, terwijl hier wel behoefte aan is. De leerkrachten grijpen snel terug op de oude methodes omdat zij die gemakkelijker vinden. Er vinden lange instructiemomenten plaats en leerlingen zitten meestal passief in de klas. Sommige leerlingen verlaten de basisschool terwijl zij niet kunnen lezen. Het uiteindelijke doel van het project van Unicef is dan ook dat leerkrachten beter gaan lesgeven, zodat de kinderen daar met meer kennis en kunde de basisschool afronden.
De afgelopen maanden ben ik voorbereid om de hulp die ik daar ga geven op zo’n manier aan te bieden, dat het effect ervan duurzaam is. Ik ga daarom ook proberen de mensen daar zo te begeleiden, dat ze het zowel tijdens mijn verblijf, maar zeker ook als ik weer bij jullie terug ben, zoveel mogelijk zelf kunnen doen.

Iets meer over hoe het geregeld is
Mijn werkgever HAN heeft mij in de gelegenheid gesteld om onbetaald verlof op te nemen, zodat ik na een jaar weer terug kan komen in mijn huidige baan. Dat is heel fijn, want ik zie de baan in Uganda ook als een tijdelijk project, dat prima aansluit bij hetgeen ik tot nu toe heb gedaan en de professionele richting die ik voor de toekomst zie.
De organisatie (stichting VSO) waar ik een tijd geleden gesolliciteerd heb, heeft voor mij een passende baan gezocht en heeft me inhoudelijk voorbereid op het werk in Uganda. Zij regelen en betalen de vlucht, het visum en de werkvergunning en zorgen voor de nodige verzekeringen. De lokale werkgever in Uganda zorgt voor huisvesting en een lokaal salaris (wat neer komt op ong. € 200,- per maand). Dit betekent dat ik daar kan leven op een eenvoudig, maar voldoende standaard. Om te reizen om wat van het land te kunnen zien of soms wat westerse dingen te doen (uit eten, cafeetje e.d., voor zover dat daar kan), moet ik zelf geld meenemen. Er is een auto :) en chauffeur voor mij beschikbaar die mij kan brengen naar de verschillende schooltjes in het district.
VSO heeft een programmakantoor in Uganda en ik krijg daar een mentor aangewezen waarop ik kan terugvallen als dat nodig is. Ook komt deze mentor mij regelmatig bezoeken op de werkplek. Verder wordt er vanuit het programmakantoor georganiseerd dat de mensen die via VSO in Uganda werken en wonen (vanuit allerlei verschillende projecten), elkaar regelmatig zien zodat er een sociaal netwerk is. VSO heeft een ziekenhuis en een speciale arts aangewezen die mij behandelt, mocht ik ziek worden. Dit gaat altijd onder supervisie van het Havenziekenhuis in Rotterdam, waar ik binnenkort nog een uitgebreide medische check- up ga krijgen. Verder ben ik op dit moment nog veel praktische dingen aan het regelen, zoals uitzoeken, opzeggen, uitschrijven, invullen en opsturen, kopietjes maken, inscannen van benodigde documenten, spulletjes kopen, telefoontjes plegen, mailtjes schrijven, wachten, nabellen, wachten etc. Gelukkig breng ik zoveel als mogelijk tijd door met vrienden en familie, en oh ja.. er moet ook nog flink gewerkt worden, want de huidige projecten op mijn werk rond ik voor de kerstvakantie af.

Iets meer over waar ik tijdens dat jaar kom te werken en wonen
Uganda zal mijn homecountry zijn voor het komende jaar. Het ligt in Oost-Afrika ter hoogte van de evenaar. Het land wordt ingesloten door de Democratische Republiek Kongo, Kenia, Rwanda, Sudan en Tanzania. Ongeveer 8 jaar geleden ben ik met een vriendin naar het buurland Tanzania geweest, dus ik heb al een klein beetje kunnen ervaren hoe het daar is. De grens met Tanzania loopt gedeeltelijk door het 34.500 km2 grote Victoriameer, dat ongeveer voor de helft van Uganda is. De oorsprong van de rivier de Nijl ligt aan het Ugandese deel van het Victoriameer. Uganda is ongeveer 7 keer zo groot als Nederland.
Het land heeft een tropisch klimaat, het wordt daarom ook wel ‘de parel van Afrika’ genoemd, maar het wil ook zeggen dat het er veel regent. Er zijn twee droge periodes: van december tot februari en van juni tot augustus. De temperaturen liggen het hele jaar door rond de 25 graden.
Het landschap bestaat voornamelijk uit plateaus en berguitlopers. De helft van het Ugandese grondgebied is niet ontgonnen of bebouwd. Omdat het vooral in het zuidelijk deel van het land zo vruchtbaar is, bestaat daar intensieve landbouw, met enorme bananen-, katoen-, koffie-, thee- en tabaksplantages. Veel kleinschalige landbouwers oogsten twee tot drie keer per jaar bananen, sorghum, maïs, millet, suikerriet, cassave en koffie. Hun vrouwen telen verschillende soorten groente en fruit. Veel mannen werken op de grote plantages, anderen verdienen hun geld in de mijnen of in de bier-, frisdrank-, sigaretten- of katoenfabrieken. Er wordt vooral koffie, katoen, thee en tabak geëxporteerd. 77% van wat de export opbrengt is nodig om de buitenlandse schuld af te betalen. Het gemiddelde gezinsinkomen is 60.000 shilling, ongeveer € 35,- per maand.
Ongeveer 12% van Uganda's gehele oppervlakte bestaat uit nationale parken en bossen. In Uganda leven veel olifanten en giraffen, hoewel er nog altijd bovengemiddeld gestroopt wordt. De rivieren en meren worden bevolkt met duizenden nijlpaarden. De zeldzame gorilla's leven in het Mufumbiro Vulkaangebergte. Bij Lake Edward komen leeuwen voor die in de bomen leven. Zowel in als buiten de wildparken zijn er wevervogels, kingfishers, buffels, antilopen, Uganda kops, wrattenzwijnen, visadelaars, gazellen, bushbocks en bavianen. Geen idee hoe die er allemaal uitzien, maar dat kan ik jullie over een tijdje vast vertellen of foto’s van laten zien. Als het je een interessant land lijkt, of als je zelfs overweegt om er naar toe te gaan :), zie www.visituganda.com, www.landenkompas.nl/uganda/reisaanbod, of www.lonelyplanet.com/uganda.

De plaats waar ik ga werken en wonen heet Masaka, een provinciestadje in het gelijknamige district, niet ver van de hoofdstad Kampala en het vliegveld in Entebbe, in het zuiden van het land. Het is een stadje van ong. 70.000 inwoners, dichtbij het Victoriameer, zie de kaartjes (in de bijlage bij deze mail).
Politiek gezien is het al sinds jaren relatief rustig in Uganda. De voertaal op het werk, maar voor mij vast ook wel in het dagelijks leven, is Engels. Toch zal ik bij aankomst in januari de basis van het Swahili gaan leren, als ook leren inkopen doen op de markt, koken met lokale ingrediënten en andere culturele en praktische dingen, tijdens een in-country training van VSO.
Zoals gezegd is mijn huisvesting al geregeld, ik zal in een (stenen :)) huis gaan wonen, waarschijnlijk op of in de buurt van de campus. Vergelijkbaar met zoals iedereen daar woont, zal ook mijn huis sober zijn, maar wel met alle benodigde inrichting. Misschien ga ik het huis delen met een andere VSO’er, maar dat weet ik nu nog niet.
Ik weet nu al wel dat ik terecht kom in een omgeving waar meer westerlingen wonen en werken en er zijn meer Nederlanders en ook Engelsen, die werken in hetzelfde project in een ander district. Met hen zal ik op afstand gaan samenwerken. Ik heb op het werk de beschikking over internet, maar dat moet ik delen met de docenten en studenten van de PABO. Als ik wil Skypen of langere tijd van internet gebruik wil maken, ben ik aangewezen op lokale internetcafeetjes. Tijdens onze zomertijd is het in Uganda 1 uur later en tijdens onze wintertijd is het daar 2 uur later. Ik zal mijn Nederlandse telefoon meenemen en ga daar een Ugandese SIM-card aanschaffen, hoewel ik de mobiele telefoon waarschijnlijk vooral voor het werk en leven daar ga gebruiken (ik zal zorgen dat ik voor de zekerheid Whatsapp heb geïnstalleerd, voordat ik vertrek (eindelijk, pff).
Ik zal tijdens mijn verblijf in Uganda een website gaan bijhouden, zie www.lindajakobs.waarbenjij.nu
Als je het leuk vindt, kan je op deze manier een beetje blijven volgen wat ik mee ga maken.

Heel veel groeten en liefs van Linda