Incountry training Uganda
Door: lindajakobs
Blijf op de hoogte en volg Linda
17 Januari 2012 | Oeganda, Kampala
Hoi lieve allemaal,
Eerst ga ik jullie bijpraten na het berichtje dat niet helemaal goed doorkwam. Iets met stroomuitval en daardoor geen verbinding.. Gebeurt hier vaker, moeten we dus aan wennen. Helemaal niet erg, want er is hier genoeg te beleven en je wordt er creatief van (heb ik al een beetje gemerkt).
Wat ik jullie wilde vertellen in het vorige bericht was dat we zeer hartverwarmend en tegelijkertijd heel professioneel zijn ontvangen. Het is allemaal ontzettend goed geregeld, van accommodatie (tijdelijk in Kampala), tot financiën, tot informatie over alles wat we nodig hebben tot aan een lach en een bemoedigend en geruststellend woord indien nodig! Ik heb nu al veel respect voor het team van VSO in Uganda, thumbs up!
In het afgelopen weekend zijn we begonnen met taalles, Luganda wel te verstaan. Hartstikke leuk en praktisch, want hiermee bereik je de mensen toch wat gemakkelijker, in ieder geval breek je het ijs. Het is niet echt noodzakelijk, want iedereen (die ik tot nu toe heb ontmoet) spreekt 10x beter Engels dan ik en een ijsbreker is hier ook niet echt nodig. Mensen zijn super vriendelijk en dat voelt ook echt echt. Niet alleen uit beleefdheid bedoel ik. Ze nemen de tijd voor je (geen haast, tijd zat), en dat voelt heel prettig.
Ons groepje (Becky, Cris, Cynthia, Theresa (klinkt toch een stuk internationaler dan Trees ;-) en ik waren er helemaal klaar voor zaterdagochtend, wel nog redelijk vermoeid, maar vol goede zin. We leerden de beginselen van een markt/winkelsituatie en een situatie voor het vragen om, rijden in en betalen in een taxi. 's Middags kregen we wat uitleg over gebruiken en omgangsvormen hier, bere interessant en eigenlijk wel redelijk vergelijkbaar met wat wij gewend zijn. Ze nemen alleen veel meer tijd voor begroetingen, vragen hoe het met je is, en de Ugandezen (maar waarschijnlijk Afrikanen in het algemeen) zijn minder gesteld op hun privacy. Ik hoef dus niet echt bang te zijn me hier alleen te voelen, wel een hele geruststelling voor zo'n type als ik.
Tussen de middag eten we in het lunchtentje tegenover, waar ze allemaal verse en goed gekruide (zeker niet te) schotels klaarmaken. Ik eet tot nu toe van alles en nog wat (goed he?!), zoals rijst, falafel, verse bonen, verse spinazie, bieten, brood, eieren. Geen vlees of vis om verschillende redenen, maar vooral omdat het me niet lekker lijkt en ik toch een beetje bang ben er ziek van te worden. Ik ben blij dat er genoeg keuze is in gezond eten.
Zondagmiddag zijn we door iemand van de staf van VSO (Harriette) en een VSO volunteer (Joyce, een laboratoriumanalist uit de Filipijnen) meegenomen naar Kampala centrum. Dat was een ervaring op zichzelf. Met het openbaar vervoer (minibusje) de stad in (we zitten nu een beetje buiten het drukke centrum), waar het druk (hoewel zondag), warm en wat minder vriendelijk was. Vergelijkbaar met de grote steden in het Middenoosten, Azië, en waarschijnlijk zeker geen uitzondering op andere Afrikaanse hoofdsteden. Ik heb al bedacht dat ik daar alleen naar toe ga als het nodig is (post, geld, ambassade).
's Avonds gingen we naar een cultureel centrum (blijft lastig aan dit soort dingen te ontsnappen ;-) waar we 5 uur lang hebben mogen genieten van Ugandese dans, zang en drums. Ik had toch niks anders te doen, haha! Nee, het was best oké en gezellig met de groep. Attent dat VSO dit voor ons regelt.
Vandaag het begin van een nieuwe werkweek, dus werd er ook weer hard gewerkt op het VSO kantoor. In het volgende blogbericht zal ik al wat inhoudelijk ingaan op het project. Ik zal proberen het een beetje gescheiden te houden, zodat jullie kunnen kiezen voor de Uganda-ervaring-verhalen of ook de inhoudelijke (onderwijs)berichten. Ik probeer nog een aantal foto's te uploaden, maar ben er niet zeker van dat het gaat lukken. Afhankelijk van de verbinding op het moment... Tot de volgende keer!
Eerst ga ik jullie bijpraten na het berichtje dat niet helemaal goed doorkwam. Iets met stroomuitval en daardoor geen verbinding.. Gebeurt hier vaker, moeten we dus aan wennen. Helemaal niet erg, want er is hier genoeg te beleven en je wordt er creatief van (heb ik al een beetje gemerkt).
Wat ik jullie wilde vertellen in het vorige bericht was dat we zeer hartverwarmend en tegelijkertijd heel professioneel zijn ontvangen. Het is allemaal ontzettend goed geregeld, van accommodatie (tijdelijk in Kampala), tot financiën, tot informatie over alles wat we nodig hebben tot aan een lach en een bemoedigend en geruststellend woord indien nodig! Ik heb nu al veel respect voor het team van VSO in Uganda, thumbs up!
In het afgelopen weekend zijn we begonnen met taalles, Luganda wel te verstaan. Hartstikke leuk en praktisch, want hiermee bereik je de mensen toch wat gemakkelijker, in ieder geval breek je het ijs. Het is niet echt noodzakelijk, want iedereen (die ik tot nu toe heb ontmoet) spreekt 10x beter Engels dan ik en een ijsbreker is hier ook niet echt nodig. Mensen zijn super vriendelijk en dat voelt ook echt echt. Niet alleen uit beleefdheid bedoel ik. Ze nemen de tijd voor je (geen haast, tijd zat), en dat voelt heel prettig.
Ons groepje (Becky, Cris, Cynthia, Theresa (klinkt toch een stuk internationaler dan Trees ;-) en ik waren er helemaal klaar voor zaterdagochtend, wel nog redelijk vermoeid, maar vol goede zin. We leerden de beginselen van een markt/winkelsituatie en een situatie voor het vragen om, rijden in en betalen in een taxi. 's Middags kregen we wat uitleg over gebruiken en omgangsvormen hier, bere interessant en eigenlijk wel redelijk vergelijkbaar met wat wij gewend zijn. Ze nemen alleen veel meer tijd voor begroetingen, vragen hoe het met je is, en de Ugandezen (maar waarschijnlijk Afrikanen in het algemeen) zijn minder gesteld op hun privacy. Ik hoef dus niet echt bang te zijn me hier alleen te voelen, wel een hele geruststelling voor zo'n type als ik.
Tussen de middag eten we in het lunchtentje tegenover, waar ze allemaal verse en goed gekruide (zeker niet te) schotels klaarmaken. Ik eet tot nu toe van alles en nog wat (goed he?!), zoals rijst, falafel, verse bonen, verse spinazie, bieten, brood, eieren. Geen vlees of vis om verschillende redenen, maar vooral omdat het me niet lekker lijkt en ik toch een beetje bang ben er ziek van te worden. Ik ben blij dat er genoeg keuze is in gezond eten.
Zondagmiddag zijn we door iemand van de staf van VSO (Harriette) en een VSO volunteer (Joyce, een laboratoriumanalist uit de Filipijnen) meegenomen naar Kampala centrum. Dat was een ervaring op zichzelf. Met het openbaar vervoer (minibusje) de stad in (we zitten nu een beetje buiten het drukke centrum), waar het druk (hoewel zondag), warm en wat minder vriendelijk was. Vergelijkbaar met de grote steden in het Middenoosten, Azië, en waarschijnlijk zeker geen uitzondering op andere Afrikaanse hoofdsteden. Ik heb al bedacht dat ik daar alleen naar toe ga als het nodig is (post, geld, ambassade).
's Avonds gingen we naar een cultureel centrum (blijft lastig aan dit soort dingen te ontsnappen ;-) waar we 5 uur lang hebben mogen genieten van Ugandese dans, zang en drums. Ik had toch niks anders te doen, haha! Nee, het was best oké en gezellig met de groep. Attent dat VSO dit voor ons regelt.
Vandaag het begin van een nieuwe werkweek, dus werd er ook weer hard gewerkt op het VSO kantoor. In het volgende blogbericht zal ik al wat inhoudelijk ingaan op het project. Ik zal proberen het een beetje gescheiden te houden, zodat jullie kunnen kiezen voor de Uganda-ervaring-verhalen of ook de inhoudelijke (onderwijs)berichten. Ik probeer nog een aantal foto's te uploaden, maar ben er niet zeker van dat het gaat lukken. Afhankelijk van de verbinding op het moment... Tot de volgende keer!
-
17 Januari 2012 - 16:04
Paulien:
Hoi Linda,
Fijn om te lezen dat alles zo goed verloopt. Benieuwd naar het vervolg. Wens je veel werkplezier en een hele mooie tijd daar.
Groetjes Paulien -
17 Januari 2012 - 16:43
Evelyn:
Ziet er goed uit Lin! Have fun, X -
17 Januari 2012 - 18:14
Lars Bijleveld:
hoi linda
heb je mijn tekening gekreegen?
gaat het goed met je?
heb je een mooi huisje linda?
vind je het leuk in Afrika?
groetjes lars
(p.s. zelf geschreven en getyped door Lars)
-
17 Januari 2012 - 18:27
Michel:
Hey, al goed bezig met je eigen verhaal maken daar! Geweldig dat je de tijd hebt/neemt ons daarvan deelgenoot te maken. Lekker eten ;-) -
17 Januari 2012 - 19:46
Asha:
Hoi Linda
Wat fijn dat het goed met je gaat en je droom aan het waarmaken bent:-)
Geniet van alle mooie ervaringen! Ik blijf je volgen.
Liefs Asha -
17 Januari 2012 - 19:47
Asha:
Hoi Linda,
Fijn dat het goed met je gaat! Geweldig dat je je droom aan het waarmaken
bent. :-)
Heel veel succes en geniet van alle mooie ervaringen!
Leuk dat je ons zo op de hoogte houdt.
Liefs Asha -
17 Januari 2012 - 21:13
Moniek:
Hey Linda, fijn om te horen dat je zo'n goed begin hebt en leuk om je verhaal zo te volgen! Xx -
17 Januari 2012 - 21:59
Vanessa:
He Muzungu!
Wat een avontuur, klinkt helemaal super. Ook zo geschrokken van Kampala: smog stad, zanderig, druk al die matoke stammen op de fiets, de bananen zullen je over een jaar wel uit de oren komen!
Uganda is ook zo mooi, de mensen zijn aardig, prachtige natuurparken maar vooral als je dan toch 1 jaar in Uganda verblijft moet je zeker een keer de Gorilla tracking doen. Echt een aanrader, heb hem zelf enkele jaren geleden gemaakt, zwaar, afzien, indrukwekkend en een ervaring voor het leven. Zag er in totaal 15 van wel 3 maar 3 meter afstand.
Heel veel plezier, succes en ik zal regelmatig je site bezoeken. En ben best een beetje jaloers op jou. Ik ben verliefd op Afrika, misschien wordt jij dat ook, maar op een Ugandees want dan zien we je nooit meer terug.
Groetjes Vanessa -
18 Januari 2012 - 06:35
Renate Verriet:
Hoi Lionda,
Ff heel vlug, want ik moet Melvin gaan wakker maken voor school. Fijn om te lezen dat jij je nu al thuis voelt en op je gemak bent. Ik wens je een hele fijne tijd en vind het erg leuk om je verslagen te lezen! Xxx Renate Verriet -
18 Januari 2012 - 21:15
Jikke:
Heerlijke afleiding, die verhalen van je! More..more!
x -
19 Januari 2012 - 19:50
Koen Sieben:
Hoi Linda,
Leuk om te lezen dat je al helemaal ingewijd bent in de cultuur. Ik ben erg benieuwd hoe het je zal vergaan. Mooi avontuur!
Ik zag je rode hartje bij mij op tafel liggen (met het internetadres van waar ben jij nu) en dacht: laat ik eens kijken hoe het met je gaat! Leuk, veel plezier daar!
Groetjes Koen -
20 Januari 2012 - 07:28
William De Kaste:
Beste Linda,
Waar kunnen de wenskaarten naartoe?
William -
20 Januari 2012 - 07:53
Henriette Jansen:
Hoi Linda,
Wat leuk om je uitgebreide versla te lezen. Zo te lezen is het je niet tegen gevallen. Ik hoop voor Trees en jou dat het een heerlijke en positieve tijd zal zijn. Wij vertrekken over ruim 2 weken, mits mijn contract op tijd komt uit Mozambique. Het duurt allemaal erg lang en gaat over veel schijven.
Jacques en ik blijven Trees en jou volgen, want we zijn oprecht benieuwd hoe het jullie vergaat in Uganda.
Hartelijke groet van je collega VSOers Jacques en Henriette -
22 Januari 2012 - 21:38
Mea Verbunt:
Ha lieve linda, het is zondagavond en zit met mijn ipad op de bank. Heb je rode hartje gezocht en daar gaan we dan. Heb al je verslagen nog even gelzen en krijg daardoor al een indruk. Leuk om te lezen dat het allemaal zo goed en rustig gaat. Toch wel indrukwekkend denk ik.
Ben benieuwd hoe het je gaat als je er wat meer in zit en met je werk moet beginnen.
Ik heb met Sandra zitten kletsen over de mogelijkheid om echt te komen, dus wie weet.
Zelf zit ik te wachten op mijn tweede kleinkind. Ik laat het horen als het zover is.
Voor jou nog heel veel boeiende ervaringen. Wij zitten in een kamer die nog vol dozen staat. Je pindakaaspotje hebben we maar opgeruimd. Staat wel leeg.
Liefs van Mea -
23 Januari 2012 - 13:27
Koen:
Hé Lindakaas,
goed om te horen dat de start zo positief is.
Skypen zit er niet in denk ik, als ik hoor hoe soepel het internet daar gaat ;)
groeten en veel plezier,
Koen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
